RODNYJA VOBRAZY Vobrazy miłyja rodnaha kraju,               
Smutak i radaść maja!..      
 
 Jakub Kołas
    Hałoŭnaja      Słoŭniki           Spasyłki      Ab sajcie       Кірыліца      Łacinka    
Jurka Hołub
Vieršy
Kantekstny tłumačalny słoŭnik
Słavackija eskizy
Hadavina paŭstańnia

 
Znoŭku čujecca pośvist
Partyzanskamu stanu.
Niby viečnaja pozva,
Hadavina paŭstańnia.
 
I vynosiacca koni
Z zakiłzanaje stajni...
Toj pahlad zavakonny.
Hadavina paŭstańnia.
 
Prałičyłisia nacy.
Iže ź imi taksama.
Choča z volaj abniacca
Hadavina paŭstańnia.
 
Niespatolnaj harkoty
Pacałunak astatni.
Čuješ,
Dukła hrukoča!
Hadavina paŭstańnia.
 
Čas zastynie źnianacku
Tam,
Dzie ŭ bronzie pastava.
Choča z bolem spaznacca
Hadavina paŭstańnia.
 
Nad ziamloj zaaranaj
Zory stałi pastami.
Jak barvovaja rana,
Hadavina paŭstańnia.
 
Banska-Bystrycy schovy.
Šlach ahnista-rasstajny.
Uźniałisia hałovy.
Hadavina paŭstańnia.
 

Ranak u Bracisłavie

 
Smuhu skałychnuŭ bracisłaŭski tramvaj.
I recha napramak prastała.
A Hrad daŭninu na kaleniach trymaŭ,
Pakul jana spać pierastała.
 
Na płity stupała spakoju stupa.
Stupała na hanak słavačka.
I łist pad rasoju ciažkoju apaŭ,
Kab viečaram znoŭ miłavacca.
 
Žadańnie sabie nie suproć zahadać,
A heta zamova dvajnaja,
Biarysia ad rańnia na promniach hajdać
Zialonaje łoža Dunaja.
 
Kamiennyja schiły pryhrełi łazu.
Niaskorany korań słavianski
Nia zdasca na łitaść kryvomu lazu,
Bo žyć pałičyŭ abaviazkam.
 
Duša adlatała prytomna za vyś,
Nibyta pry radaści sojka.
Na Tatrach nastolnik Eŭropy zavis,
Zavisła na Devinie sonca.
 
I prahnułi razam žyćcia prad usim
Pahlad,
                pierazoŭ,
                                  abłačyna.
A śviet nieabdymny lacieŭ i prasiŭ,
Kab viečnaść vitki nie łičyła.
 

Vioska

 
Dziedzina1 słavackaja
Čyrvańniu pa biełym
Vobłaku nazvacca
Na haru pabiehła.
 
Vyšyniu pakratała –
Volnicy daninu.
Recha niezakratnaje
Padała ŭ dałinu.
 
Pad hustymi łapami
Viečnakronych jełak
Serca ŭ hrudzi lapnuła
Jak samo chacieła.
 
Nie jačmiennym kołasam,
Nie balučaj dzidaj,
Kraj u dušu kolecca
Čarnavokim dzivam.
 
«Ja takaja čornaja,
Jak čarna čarnička...»
Nad vačej piačorami
Šalaścieła źnička.
 
Rtuć raki zapienicca,
Rečyšču nia rada,
Kab zatym upeŭniena
Dać zastoju rady.
 
Dziedzina słavackaja
Padymaje pohar2,
U dałoni plaskaje
I nia hniević Boha.
 


––––––––––––
1 Vioska – (słavac.).
2 Kufal – (słavac.).
 
 
 
 
Padabajecca     Nie padabajecca
2009–2020. Biełaruś, Miensk.